Oduvek sam gajio simpatije prema bendovima koji kombinuju žanrove, kao i prema onima koji imaju neku svoju priču koju teraju, koja ih čini upečatljivim i poziva slušaoca da baci drugi pogled na njihov rad. Danas, kada je kod većine podžanrova metala gotovo sve isprobano, novim izvođačima ne preostaje ništa drugo, nego da kombinuju razne uticaje, ne bi li došli do nečeg originalnog, što se neće izgubiti u moru sličnih.
Siberian Meat Grinder je bend iz Moskve, nastao 2011. godine, koji kombinuje thrash rifove iz 80-ih sa načinom pevanja karakterističnim za hardcore i time, uz plejadu horskih refrena, čine mašineriju koja grabi slušaoca i ne pušta ga do samog kraja.
Album koji nosi ime benda je izašao sredinom 2015. godine kao digitalna kompilacija materijala sa prethodna dva EP-a – Hail to the Tsar i Versus The World, a sa ciljem da se obuhvate pod jednim izdanjem. Album otvara pesma Hail to the Tsar prigušenim režanjem gitare, na koje se vrlo brzo nadovezuje i ostatak instrumenata, na samom početku postavljajući jasne temelje za ono što dalje sledi. Nešto što se retko viđa u žanru, što bend koristi i stavlja u prvi plan, je postojanje dva ravnopravna vokala koji se smenjuju tokom strofa, dok većinu refrena odrade dvojno, što daje na unikatnosti ekipi iz Rusije. Nakon Tsara, sledi Still in the Game, tekstualno verovatno najjača numera na albumu, a zatim još devet numera, dovoljno sličnih da pružaju jednu kontinuiranu priču kroz celo izdanje, a opet svaka poseduje nešto po čemu će bar neko vreme ostati u ušima onog ko se dohvati SMG-a. Chainsaw in the Dark, Laughing in your Face, Die on the Road, kao i From the Dust Returned su neki od značajnijih primera.
Takođe, pojedini članovi benda pripadaju rep/metal sastavu Moscow Death Brigade. Tekstovi, iako bez nekog dubljeg značenja, su uz iskustvo pokupljeno iz hip hop žanra veoma vešto uklopljeni u jedinstvenu vokalnu melodiju koja daje karakter celom ostvarenju i zaokružuje priču. Siberian Meat Grinder beleži klupske nastupe širom Evrope, uključujući i Srbiju u nekoliko navrata, striktno se držeći undergrounda i DIY etike. Izbacivanjem novih singlova, na kojima se jasno vidi evolucija benda i pokušavanje novih stvari i dalje se držeći principa koji su ih doveli tu gde jesu, nagoveštavaju rad na novom albumu. Izvlačeći najbolje iz thrash-a i HC-a, sopstvenim stilom grade svoje ime kao jedan od najkvalitetnijih underground sastava današnjice.
Train yards, roads, and highways
I hear them calling my name
From the city lights to Valhalla’s fires
Count me in I’m still in the game
